Severim özeni
Misafir gelmese bile soframı güzel hazırlamayı severim.
Giyeceğim kıyafetin uyumlu olmasını,
Hediye almayı ve özenle hazırlamayı,
Gezdiğim yerlerin fotoğraflarını özenle saklamayı severim…
Severim kısacası “özenmeyi”….
Çünkü bilirim her özenilmiş eylem bana kazanımlar sunar.
Çünkü bilirim her özenilmiş eylem aslında bir adabı muaşerettir.
Ve bilirim her adabı muaşeret bir dengedir, beni dengeleyen ve düzenleyen bir denge…
En özendiğim ve hatta kendimden çok önemsediğim de ilişkilerdir, ilişkilerim…
Nesne, hayvan, çocuk, kadın, erkek, aile, kurum, toplum….ile olan ilişkim ve ilişkilerim…
Ve ilişkilerdeki ve ilişkilerimdeki adabı muaşeretim.
Çünkü bilirim ki ilişkiler beni dengeler ve düzenler..
Çünkü bilirim ilişkiler “ben”den ve “ben’lerden” üstündür…
“ben”den üstündür ve “beni” BÜTÜNE yani Yaradan’a götüren yolaktır… yoldur
Ve benim Bütünümle, Evrenle ve YARADANLA olan ilişkimi düzenler…
O yüzden daha hassas bir özenim vardır ilişkilerdeki adabı muaşerette …
Bilirim bazen küçük, bazen büyük şeyler bu adabı muaşereti değiştirir.
Ve değişmiş bir ilişkinin dengesinin yeniden inşası zaman alır….
Zaman alır…çünkü ilişkiler kolay başlayan ancak zor inşa olan yapılardır..
Zaman alır… çünkü ilişkiler sözelden çok sözel olmayanda inşa edilen mikro-derin yapılardır…
Zaman alır… çünkü ilişkilerde hem ilişkinin hem bireylerin değişimini beklemek gerekir…
Zaman alır… çünkü ilişkiler kökünü nesillerden alan nesillere aktaran makro- derin yapılardır..
Şimdilerde daha da önemini anladığım bu dengenin
Şimdilerde önemini anladığımı bu adabı muaşeretin kendimi de kollayarak sağlama yolundayım..
Kendimi de kollayarak bir adabı muaşeret
Bu adabı muaşeretin bana ve ilişkilerime yeni YOLLAR açması temennisi ile…
2. Şubat 2019…
Saat. 02:00-02:30
